Caryopteris

Een bladverliezende sierstruik die overweldigend bloeit in de nazomer van september tot eind oktober met blauw violetkleurige bloemtrossen en die kan uitgroeien tot 1 m. hoog en breed naargelang de variëteit.

Niet enkel de bloemen maar ook het donkergroen loof is aantrekkelijk door zijn fel kleurenaspect in de border. De bladeren van deze struik hebben een aparte, sterke en aangename geur, die op lavendel gaat lijken. Caryopteris heeft langwerpige licht gekartelde blaadjes met een viltgrijze onderzijde.

Dit siergewas is niet geheel winterhard en kan bij zware winters invriezen. Nadien loopt deze aan de basis weer uit, doch is het niet uitgesloten dat bepaalde delen van de plant het laten afweten. Door het afdekken van de voet kan men dit euvel verhelpen.

Gezien de aard van deze struik en de weersomstandigheden dient dit gewas beter gesnoeid na de winter. Door het vroegtijdig insnijden van deze plant, zouden de overblijvende stengels kunnen invriezen en indrogen.

Caryopteris bloeit op eenjarig hout, hierdoor is een jaarlijkse snoei aan te raden.

Een beschutte zonnige standplaats, gezien zijn winterhardheid, is sterk aanbevolen vooral op een warme uit de wind beschutte plaats. Groeit het best op lichte goed doorlaatbare bodem en schuwt eerder een natte ondergrond.

Vermeerdering door stekken.

De belangrijkste soorten zijn:

Caroypteris clandonensis: violet blauwe bloemtrossen.

Caroypteris clandonensis ‘Ferndown’: violetkleurige bloemen.

Caroypteris clandonensis ‘Heavenly Blue’: opgaande groei, hemelsblauwe bloempjes.

Caroypteris clandonensis ‘Kew Blue’: grijsgroen loof.